Leczenie dyskopatii

Leczenie dyskopatii w Poznaniu odbywa się w moim gabinecie fizjoterapii i terapii manualnej, gdzie często pojawiają się pacjenci z silnym bólem tzw. dyskopatycznym czyli odkręgosłupowym. Są to osoby w różnym wieku i kondycji. Przy takich dolegliwościach najczęściej sięgam po klawiterapię. Klawiterapia jest odruchową terapią narzędziową. Polega na uciskaniu skóry i tkanek podskórnych przy użyciu specjalistycznych narzędzi zwanych klawikami. Przy zastosowaniu tej metody terapeutycznej oraz zmianie przez samego pacjenta niektórych szkodliwych nawyków i wprowadzeniu przez niego prostych ćwiczeń, bardzo często obserwuję szybką poprawę stanu zdrowia i zmniejszenie dolegliwości bólowych.

Dyskopatia objawia się brakiem stabilizacji krążka międzykręgowego, który pełni funkcję amortyzacyjną kręgosłupa, oraz utrzymuje odpowiedni dystans pomiędzy poszczególnymi segmentami kręgosłupa. Kiedy dochodzi do przemieszczenia krążka – najczęściej z jego uszkodzeniem (protruzja – częściowe uszkodzenie, ekstruzja – całkowite przerwanie pierścienia włóknistego krążka z rozlaniem jądra miażdżystego) – przesuwa się w kierunku grzbietowym czyli ku tyłowi, naciskając korzenie nerwowe.

Objawy zaawansowanej dyskopatii to najczęściej:

silny ból, który narasta podczas wykonywanego ruchu,
osłabiona siła mięśniowa,
możliwe zaburzenia czucia,
drętwienie, mrowienie kończyn,
niedowłady określonych grup mięśni,
zawroty głowy pochodzące od kręgosłupa.

Czy dyskopatia musi być wyrokiem, kończącym się operacją?

Gdyby każda osoba po 30r.ż. poddała się badaniu tomografii komputerowej czy rezonansowi magnetycznemu, jestem przekonany, że u większości widoczne byłyby – mniejsze bądź większe – wypukliny krążków międzykręgowych, zwane potocznie dyskami.

Jak to jest, że jedna osoba u której są poważne wypukliny może normalnie funkcjonować bez bólu, a inna u której wypukliny są mniejsze albo ich nie ma, doświadcza bólu i dyskomfortu?

Najczęstszą przyczyną są dysfunkcje systemu mięśniowo-powięziowego. Na dyskopatię wpływa także np. zbyt duży nacisk na krążki międzykręgowe spowodowany chociażby nadwagą, uraz narządu ruchu, kontuzja oraz nieprzestrzeganie zasad ergonomii pracy. Wracając jednak do systemu mięśniowo-powięziowego – układ powięziowy jest skomplikowaną, złożoną strukturą która nie dość, że otacza wszystkie struktury naszego ciała od mięśni, poprzez nerwy (także mózg i rdzeń), narządy, a na kościach kończąc, to w stanie patologicznym przewodzi ból do dalej położonych obszarów ciała i prowadzi do wtórnych przeciążeń i pogłębiającego się dyskomfortu. Mówiąc obrazowo napięte struktury systemu mięśniowo-powięziowego pociągają za sobą części kręgosłupa powodując jego odbiegające od normy wygięcia, deformacje i ból. Rozluźnienie tych struktur pozwala na redukcję bólu, uwolnienie kręgosłupa i przywrócenie jego optymalnego ułożenia.

Przykłady z mojej praktyki:

Mężczyzna, który trafił do mnie w wieku 67 lat, z bólem kręgosłupa tak silnym, że dzień zaczynał od b. silnych środków przeciwbólowych, a jazda autem na krótkim dystansie powodowała ogromny ból i dyskomfort.

Drugi mężczyzna , lat 56. Był stałym pacjentem. Pewnego dnia zostałem wezwany przez jego siostrę z prośbą, abym przyjechał, bo nie może się ruszyć z łóżka – leżał jak sparaliżowany. Po 10-15min. pracy indywidualnej prowadzonej tylko moimi wskazówkami, dał radę się podnieść z łóżka (w trakcie wstawania także był kierowany instrukcjami).

Było to mniej więcej 2-3 lata temu. Obaj mają się dobrze. Nie trafili na stół operacyjny. Z jednym i z drugim pracowałem wtedy metodą odruchową znaną pod nazwą klawiterapia, stosowałem terapię mięśniowo-powięziową oraz zaleciłem proste ćwiczenia.

Pierwszemu z nich zaleciłem tylko 2 proste ćwiczenia w odciążeniu na podłodze, które pozwoliły uruchomić stawy kręgosłupa w odciążeniu. Dzisiaj – pomimo 70 lat – ćwiczy codziennie rano znacznie intensywniej.

Drugiemu zaleciłem zestaw ćwiczeń – z tego, co wiem, stosuje je do dzisiaj i od tamtego czasu nie miał potrzeby korzystania z mojej pomocy, tak samo jak pierwszy z resztą.

To dwa przykłady dojrzałych wiekowo mężczyzn, którzy borykali się z poważnymi – wydawałoby się — problemami z kręgosłupem. Znamienne jest to, że wielu osobom z takimi dolegliwościami sugeruje się zabieg operacyjny, po którym jest na początku często lepiej, a po pewnym czasie jest jeszcze gorzej.

Zaraz po zabiegu operacyjnym na kręgosłupie dochodzi do poprawy samopoczucia, ponieważ chirurg, aby się dostać do krążków międzykręgowych musi przeciąć powięź, przez co doprowadza do tymczasowego uwolnienia napięcia w systemie mięśniowo-powięziowym. Później w wyniku gojenia tkanka kolagenowa narasta jeszcze bardziej, doprowadzając do jeszcze większych napięć i bólu, z tą różnicą, że na miejscu organicznej struktury jest implant, który nigdy nie będzie idealnym zamiennikiem.

Więc rodzi się pytanie: jaki to ma sens? Operacja chirurgiczna ma sens jedynie w bardzo poważnych i zaawansowanych przypadkach dyskopatii. Natomiast w większości sytuacji wystarczy uwolnić napięcie w systemie mięśniowo-powięziowym, usunąć densyfikacje i pozwolić pacjentowi cieszyć się sprawnością bez konieczności poddawania się skalpelowi.

Jeśli borykasz się z bólem pleców, kręgosłupa i usłyszałeś wyrok pt. „ stół operacyjny”, to przyjdź na leczenie dyskopatii w Poznaniu, bo jest spora szansa, że uda mi się znacznie poprawić stan funkcjonowania Twojego ciała metodami dużo mniej inwazyjnymi. Zapraszam – klawiterapia w Poznaniu.

Zapraszam do zapoznania się z pozostałymi artykułami powiązanymi tematycznie: